Karp z Misia!

Oto za chwilę Polska złoży hołd uświęconej tradycji. Skonsumuje karpia. Nie jest to jednak ani tradycja ziemiańska, ani mieszczańska, ani nawet sielska. Także względy religijne nie wiążą się z tą konkretną rybą. A więc co sprawia, że 17 milionów karpi trafia co roku do polskich domów i zostaje zjadanych z przyjemnością lub bez?


To proszę Państwa chichot historii! Wigilijny karp jest jak z „Misia”. Chociaż Bareja z Tymem tego nie wymyślili!

Zawdzięczamy go, to znaczy Ci którzy go w święta „uprawiają”, powojennej, peerelowskiej gospodarce planowej. Karp, jako ryba łatwa w hodowli, szybko rosnąca i nie grymasząca jeżeli chodzi o jedzenie, został wprowadzony do pegieerowskiej produkcji, żeby w święta realizować zapotrzebowanie Polaków na rytualne zjedzenie ryby. Jechało od niego błotem, ale był. Wpłynął na salony ozdobione meblościanką z Ametystem lub Rubinem i Eugeniuszem Pachem, Ireną Dziedzic, a później Janem Suzinem w środku. 

Tomasz Adam Pruszak - doktor nauk humanistycznych i historyk sztuki, którego zainteresowania badawcze obejmują między innymi obyczaje ziemiaństwa i arystokracji polskiej XIX i pierwszej połowy XX w., opisuje w książce „O ziemiańskim świętowaniu” wydanej przez Wydawnictwo Naukowe PWN, przygotowania do Wigilii w Polsce na przestrzeni wieków. Przytaczane w książce opowieści są bardzo podobne, jeżeli chodzi o ryby. Zwykle na połów wyruszano 24 grudnia rano i ze skutych lodem rzek, jezior i stawów wyławiano ryby na wigilijny stół. Były to szczupaki, liny, sumy, węgorze, karasie, karpie, okonie i płocie czyli to, co w wodzie pływa. 

Karp jest jak klątwa ciążąca nad Polskim Narodem, który w 1989 roku zrzucił jarzmo reżimu i odżegnał się od jego symboli, z jednym wszakże wyjątkiem - KARPIEM własnie! Że też do tej pory nie kapnęli się ci w PiS-ie!

 W imię tej „nowej świeckiej tradycji”, absurdalnemu przyzwyczajeniu rodem z najczarniejszych czasów PRL-u, MALTRETUJE SIĘ MILIONY RYB, żeby cała Polska, jednego dnia i nieomal o jednej godzinie mogła zjeść karpia! 

Wigilia oznacza dla karpi wielodniowa gehennę! Są odławiane, sortowane i transportowane do sklepów, gdzie trzyma się je w niedostatecznie napowietrzonych zbiornikach. Nierzadko pływają we własnej krwi. Przeżywają ogromny stres i szok temperaturowy. 

Profesor Tomasz Mikołajczyk z Katedry Ichtiobiologii i Rybactwa Akademii Rolniczej w Krakowie uważa, że sprzedaż żywych ryb to barbarzyństwo! W większości krajów Europy Zachodniej proceder ten już nie istnieje. Z kolei profesor Andrzej Elżanowski, podkreśla, że ból i strach to doznania wspólne dla wszystkich kręgowców. Karp czuje ból jak pies czy kot. Tylko że nie krzyczy, więc łatwiej nam ignorować jego cierpienie! Receptory bólu u ryb są porównywalne do tych na skórze ssaków. Wrażliwość ryb na ból jest podobna do tej, jaką ma ludzkie oko!

Żywe ryby wkładane do plastikowych siatek konają w męczarniach, dusząc się! Nieprawdą jest, jak niektórzy sądzą, że ryba zasnęła! RYBA SIĘ UDUSIŁA! Apeluję o empatię! Może tak, jak we wspomnianym już tu „Misiu” - „A gdyby to wasza matka?” 

Kolejnym problemem jest amatorskie uśmiercanie ryb. Nieumiejętne zabijanie jest niczym innym, jak wymyślnymi torturami! Karp ma wyjątkowo twardą głowę, dlatego walnięcie młotkiem często nie wystarcza i ryba nadal żyje! Potrzebne są tu umiejętności, których przeciętny człowiek nie ma.

Nie chcę się w tym momencie odnosić do kwestii etycznych czyli jedzenia czy niejedzenia ryb w ogóle. Chodzi mi moment wzmożonej konsumpcji karpi w okresie świąt, a co za tym idzie - ich cierpienia w masowym wymiarze.

Nie kupujcie żywych karpi! Tylko zmniejszony popyt jest w stanie wyeliminować bestialstwo, jakie odbywa się w majestacie Świąt! 

Ilustracją do tego odcinka jest fragment kartki bożonarodzeniowej, jaką kilka lat temu zaprojektowałam dla Wydawnictwa Naukowego PWN, a przyklasnęła jej dzierżąca wówczas berło marketingu Iza Matys! Przekaz pozostaje aktualny!